Wij beginnen ons concert met een drinklied uit de Renaissance. Daar blijven we nog even met een mooi liefdeslied. Daarna duiken we de hoog-romantiek binnen met een lied van Johannes Brahms waarin, zoals dikwijls in de Romantiek, de natuur een klankbord biedt aan de gevoelens van de dichter en de componist.

'Im Walde' van Robert Schumann brengt ons een pijnlijk tafereel: grensoverschrijdend gedrag is van alle tijden. We sluiten dit blokje af in de vroege ochtend met de klaagzang van een bedrogen meisje.

In het 2^de deel krijgen onze zangers ondersteuning van pianiste Dinara Krukziener. Wat een luxe om zo'n begeleidster in ons eigen koor te hebben! Van de Vlaamse romantische componist Florimond Van Duyse horen we een mooie bewerking van een 16e eeuws lied, gevolgd door het lied van Johannes Brahmls dat ons de titel van dit concert leverde. Het is de muzikale verklanking van een mooie liefdesnacht. Met het 'Quartetto pastorale ' van Gioachino Rossini doen we een avondlijke boswandeling mee. 

Dinara speelt nu voor ons, helemaal in de sfeer van ons programma, de 15^de Nocturne in C Maj. van John Field, ook wel eens de 'Ierse Chopin' genoemd. Hij wordt beschouwd als de uitvinder van de Nocturne als muzikaal genre en is, helemaal ten onrechte, voor het grote publiek een nobele onbekende.

We brengen in het 3e blokje een volledig a capella programma met een mix van renaissance- en romantische muziek. We beginnen met een ondeugend soldatenlied van Orlandus Lassus/Roland de Lâtre/Orlando di Lasso: u hoort het, een echte polyglot en Europees burger avant la lettre. Probeer niet zijn Duits-Italiaans soldatenjargon te verstaan! Even ondeugend, maar met de Franse slag is het volgende lied over een 'ideaal' huwelijk. Daarna volgen 3 Liederen van Felix Mendelssohn waarin weer de nachtelijke natuur centraal staat. 

Uitgerust presenteert Dinara ons de 18^de Nocturne in A Maj. van John Field.

Ons laatste deel begint terug a capella, met een lied van Fanny, de minstens even begaafde zus van Felix Mendelssohn. Maar ook zij onderging het lot van veel begaafde vrouwen in vroeger tijden… Even romantisch is het lied van Emiel Hullebroeck dat daarna volgt. Dinara komt er daarna weer bij zitten voor een schets van het leven van de zigeuners, gecomponeerd door Robert Schumann. Met het beroemde 'Beautiful Dreamer' van Stephen Foster, in een bewerking van Jeroen D'hoe, en een walsje op tekst van Paul Van Ostayen met muziek van Kurt Bikkembergs keren we nog even terug naar Vlaanderen, om daarna te eindigen met een feestelijk karnaval in Venetië.